Μες στη νύχτα σαν τσακάλι θα ουρλιάζω
Το χαμένο μου πατέρα θα φωνάζω
Στο Νταχάου τριγυρνώ στην εξορία
Τι πικρή που είναι γέρο η τιμωρία
Κόκκινο του Μάη και τ’ Απρίλη ήσουν κλωνάρι
Μενεξεδιά κλωστή και νέο παλληκάρι
Μήτε λέξη δε σου βγάλαν απ’ το στόμα
Την ψυχή σου δώρισες γαρύφαλλο στο χώμα
Μες στη νύχτα σαν τσακάλι θα ουρλιάζω
Το χαμένο μου πατέρα θα φωνάζω
Στο Νταχάου τριγυρνώ στην εξορία
Τι πικρή που είναι γέρο η τιμωρία
Ανάμνησες γλυκιές το νου μου στροβιλίζουν
Εικόνες, θύμησες παλιές τώρα ξαναγυρίζουν
Έφυγες μέσα στη νυχτιά, την παγερή τ’ Απρίλη
Συνταγματάρχες προύχοντες σου σφάλισαν τα χείλη
Μες στη νύχτα σαν τσακάλι θα ουρλιάζω
Το χαμένο μου πατέρα θα φωνάζω
Στο Νταχάου τριγυρνώ στη Γερμανία
Τι σκληρή που είναι γέρο η τιμωρία