Wos am Hugetobler het d Sicherig verbrote
het er grad in ä zibelä bissä und sis zweihundertdrüäfüfzigstä liäd komponiärt. Äs isch a mä verschifätä apriltag gsi u dwürm si usem dräck
cho t schlüfä u hei d tannhüser gsummet u er isch dürädreit.
Er het sis tintäfass vom tisch gfägt u s bluät het gägä sini schläfä ghämmerät u er het gschrouä u umägmöget.
U t huusverwalteri im partär het dänk:
I has jo scho immer gwüsst dass, das arschloch nümmä alli tassä im schrank het.
Jetzt het er sich also sini endgültig letschti ariä abägwichset u mit der miäti won er üs no schuldät lot er üs lo hockä u einäs tages wird mer än im rägä beärdigä u irgendwänn wird er filicht berüamt si.
Aber mi interessiärt i Moment numä das er endlich mit dem verflüächtä gmöög ufhötr.
Dämlichä schwulä affäarsch!
U we si en hiä endlich usäschaffäd, chan i numä hoffä dass mer mir än aschtändigä solidä fischer inäsetzt oder ä hänker oer einä wo für andri d tracktätli verchlopft.