Zeus Kabadayı:
Yüreğim paramparça kalbin nerde?
Hey kadın, öyle bakma gel be
Bilmiyorum nerdesin her tarafta hüsran
Elim yüzüm darmadağın sakın yüzüme bakma
Dünüm kayboldu yarınım nerde?
Ben durakta bekliyorum sen evime gelme
Her tarafta savaş var her tarafta düşman
Sokakta bi çok çocuk var yürekleri hasta
Bastırılmış duygular bastırılmış hayat
Baskı yapma kadın bana gitte biraz tur at
Sevinci hüzne boğup gelde biraz içelim
Dostu düşmanı ayırıp gerçeği görelim
Nakarat:
Kandırmam kendimi
Bana bakma sen
Sever gibi.
Kaan Deniz:
Şu an öldüğümüz yerdeyim
Elimde bi cam şişe aşk'ı gömdüğümüz yerdeyim
Aklım mapushane ve tek mahkumu sensin
Senden kurtulmak imkansız düşündükçe gerçeği
Neden bütün binalar üstüme gelmekte?
Neden tüm insanlar sevildikçe şımarıp gitmekte?
Benim aklım varda nerde? Kalbim kimle gerdekte?
Lan adi kadın beni böyle üzüp göğsünü germek ne?
Şimdi anlat bakalım derdini
Yerini alan kadınlar oldu saç renkleri farklı
Belki daha önce böyle aciz hissetmedim kendimi
Sayende meşhur aşktan geriye gözyaşları kaldı
Ve artık fazla yorgunum
Sonunda olanlardan ötürü kendime fazla kırgınım
Şu an geperip gitmiş her anıya bir gözyaşı bırak
Sonra defol git bu semtten dostum topla pılını pırtını
Aslında kelimeler yetersiz
Belki birgün harbi devran döner yerime sen geçersin
O gün sevilmediğini. kandırıldığını düşündüğünde
Aynaya bak ve sor kendine bu ödenecek bedel mi?
O gün gelince bahset kendine
Hep bugünden sonra kendini yargıla intihara teşebbüsten
Aslında iyiliğinde oldu bana yalan da yok
Kimseye güvenmemeyi öğrettin ya teşekkürler!