Bu ne derttir acep derman belirmez
Yu bu ne yaradır zahmi belirmez
Benim gönlüm acep aşktan usanmaz
Varır aşka düşer hiç bana tanmaz
Döner gönlüm bana öğüt verir hoş
Aşık olan gönül aşktan usanmaz
Aşık ki cana kaldı aşık olmaz
Canın terk etmeyen maşuk bulmaz
Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarım canımı hiç kimse almaz
Aşık bir kişidir bu dünya malın
Ahiret korkusun bir çöpe saymaz
Bu dünyadan ahireten içeri
Aşkın yeri var kimse bilmez
Aşık öldü diye sala verirler
Ölen hayvan durur aşıklar ölmez
Aşıklar meydanı Arş�dan yücedir
Çalarlar çevganı topu belirmez
Begüm arif isen yürü yolunca
Bunda başlar yiter kanlar sorulmaz
Erenler kapısı Hazret kapısı
Bu kapuya gelen mahrum görünmez
Yunus bu deryaya gark oldu gitdi
Geri gelmekliğe aklı dirilmez