Nakarat :
Ege tütünü gibi mis kokmalı,
Rakı gibi bembeyaz olmalı,
Benim gelinim bana kafa yapmalı,
O zaman kapanırım ayaklarına.
Verse 1:
Sen anlamazsın benim ruh halimi,
Sakın unutma Yener gecekondu sakini,
Başlar doğar doğmaz hayat talimi,
Sokakta yalın ayakken görmedin halimi.
Ben sahibi kimsesiz olan yerdenim,
Perdesiz cama gazete örtenlerdenim,
Alınmadığım okulda yok öğretmenim,
Giyilmiş eskilerden oluştu kıyafetim.
Hemde onlar kaç sene dişi tırnağa tak,
Kalorifer yok odun topla sobada yak,
Hem kış hem yaz geçer burda kurak,
Çocukken nerde mont üstüm örme kazak.
Altımda bayramdan kalma ayakkabım,
Ekmek arası domates vede ayranım,
Önümde gazoz kapakları oturuyom köşede,
Adını yazıp attım hıdrellez'e şişede.
Nakarat :
Ege tütünü gibi mis kokmalı,
Rakı gibi bembeyaz olmalı,
Benim gelinim bana kafa yapmalı,
O zaman kapanırım ayaklarına.
Verse 2:
İşte böyle canım benim galiba kayıp,
Cennet için cehennemde şafak sayıp,
Geçiyo günlerim ertesine ertelenik,
Ruhumdan yüzüme donuk bi mimik.
Rozeti alnımda depderin çizik,
Kolumda olanı ise krizden kesik,
Huzursuzluk besin açık büfe ikram,
mutluluk bayramda 3 gün ikram.
Oda öyle işte varla yok arası,
Aile içi şiddetin öncesi sonrası,
Gözümdeki pınarın kalmayan damlası,
Gençliğimin kötü alışkanlığa başlaması.
Üstüme su dök kanım ağırlamasin
Gideyim artık ben başın ağrımasın,
Çok hoşçakalasın mutluluk varsan,
Seni çok arıyom eğerki bulursam.
Nakarat :
Ege tütünü gibi mis kokmalı,
Rakı gibi bembeyaz olmalı,
Benim gelinim bana kafa yapmalı,
O zaman kapanırım ayaklarına.