Her dostun gökyüzünde bir meleği varmış,
Yeryüzünde biten her dostluk için bir melek ağlarmış,
Benim meleğim ağlamaktan öldü,
Can dediklerim acımasız çıktı,
Canımızı yaktı,
Hatırlattık yeldayı sevilerek kendimizi,
Yine unuttuklarının arasında,
Sıraya koysan ne fayda,
Denizler bir durmaz,
Sözlerim keskin,
Rap’im hata yapmaz,
Dostluk ebediymiş unutulmaz,
Nefret geçiciymiş kaale alınmaz,
Bir düşmanı bağışlamak bir dostu bağışlamaktan daha kolay,
Tatlı şeyler sonu iyi biten acılarsa,
Gücün yetiyorsa acıyı tarif et bana,
Set çektim duygulara,
Rest çektim hayata,
Sert çıktım yalana,
Pes ettim kansıza,
Haykırdım bu yalan dünyaya,
Sadakati bilemedin,
Güvenilmeye hakkın yok,
Gün sahip beklemedin,
Özlemeye hakkın yok,
Dostluğunla coşmadın ki,
Dağ , deniz aşmadın ki,
Umutla koşmadın ki,
Yaşamaya yaşamaya hakkın yok!
Karanlık yeter içeri gir güneş,
Bu yolda yanlız bulamadık bir eş,
Yolun ortasında düşüncem yorgun,
Dönüpte aynaya kendimi sordum,
NEDEN?
Kim kazandı ve kimdi kaybeden?
Dostluklarda gece ölürmüş anladım derken,
Kafam karışık bitik bu beden…