Τη θάλασσας το νερόν
Αλικόν εν αλικόν
Τη κουτσής το φίλεμαν
Σον μπεκιάρ εν γιατρικόν.
Να αλί εμέν να αλί
Σο κιφάλι μ’ κάτ’ λαλεί
Τ’ έμορφον που θα φιλεί
Πάντα θα παρακαλεί
Τ’ ασκεμον που θα φιλεί
Τη μανίτσα `νατ να αλί.
Φτύσον το διάβολον
Και αρ’ έλα με τ’ εμέν
Ο κόσμον εν ψεύτικον
Ο θάνατον αναμέν.