Χωρίζουμε μου είπες κι παγώνω
τον κόσμο χάνω, νιώθω να τελειώνω.
Δεν έφτανε η καρδιά σου να χωρέσεις
τόσα σ’ αγαπώ κι τόσες υποσχέσεις.
Τις πρώτες ώρες είχα άγχος, θλίψη
φοβόμουν το φιλί σου θα μου λείψει.
Την αγκαλιά που είχα μαξιλάρι,
μαθαίνω τώρα πως χαρίζεις σε μια άλλη.
Μα ο κόσμος τελικά γυρνά κανονικά
δεν έγινε καταστροφή που έφυγες.
Μα χωρίς εσένα πια περνάω πιο καλά
γιορτάζω τώρα παρελθόν που έγινες.
Κάνω πάρτι,
έχεις φύγει κι είμαι τώρα πιο κεφάτη.
Βλέπω φίλους μου ξανά
δεν υπάρχει στη ζωή να σε θυμίζει κάτι.
Που είσαι μακριά μου, βρήκα την υγειά μου.
Φοβόμουν μακριά σου θα υποφέρω
φοβόμουν βόλτα πως δε θα τα φέρω.
Την έκανες χωρίς να εξηγήσεις
μ’ άφησες να ζω μέσα στις αναμνήσεις.
Η προδοσία σου ένα μαρτύριο
τα τελευταία λόγια, δηλητήριο
με τόσες λάθος πράξεις, λάθος λέξεις
προσπάθησες τόσο πολύ να με πονέσεις.
Μα ο κόσμος τελικά γυρνά κανονικά
δεν έγινε καταστροφή που έφυγες.
Μα χωρίς εσένα πια περνάω πιο καλά
γιορτάζω τώρα παρελθόν που έγινες.
Κάνω πάρτι,
έχεις φύγει κι είμαι τώρα πιο κεφάτη.
Βλέπω φίλους μου ξανά
δεν υπάρχει στη ζωή να σε θυμίζει κάτι.
Που είσαι μακριά μου, βρήκα την υγειά μου,
βάζω τα καλά μου και κάνω πάρτι.