Στ’ αδιέξοδο μπροστά
την πόρτα την ανοίγω,
τίποτα δε με σταματά.
Μη με ρωτάς γιατί θέλω να φύγω.
Θα φύγω μακριά
τους φίλους μας ν’ αλλάξω,
το σπίτι μας να μην το δω ξανά
και τις παλιές στιγμές να τις πετάξω.
Φεύγω και δε με σταματάς,
κοντά σου έχω κουραστεί.
Φεύγω και μη μ’ αναζητάς,
θα είναι η πόρτα μου κλειστή.
Θα ξεκινήσω τη ζωή μου απ’ την αρχή.
Θ’ αλλάξω τη ζωή
πριν γίνει καταδίκη,
κι όταν ξυπνήσω ένα πρωί
κάθε στιγμή που ζω να μου ανήκει.
Φεύγω και δε με σταματάς,
κοντά σου έχω κουραστεί.
Φεύγω και μη μ’ αναζητάς,
θα είναι η πόρτα μου κλειστή.
Θα ξεκινήσω τη ζωή μου απ’ την αρχή.