Ποιος το περίμενε πως θα ‘μενες ανάμνηση
πως θα γινόσουν ένας ίσκιος και μια πλάνη
κάτι που ανέτρεψε ο καιρός με μια του άρνηση
και μια εκδίκηση θαρρείς την πιο μεγάλη
Δεν έχω τίποτα δικό σου που να κράτησα
κανένα ενθύμιο καμιά φωτογραφία
ίσως το φταίξιμο μου ήταν που γονάτισα
γυρνώντας πλάτη στη μεγάλη ευτυχία
Ψάχνω να βρω το πέρασμά σου στα δωμάτια
αγγίζω πράγματα που εσύ τα είχες αγγίξει
ψάχνω να βρω τι ακριβώς ήρθε ενάντια
χωρίς καμιά προειδοποίηση να δείξει