Μακάρι να βρέχει όταν θα χωριστούμε
για να μου κρύψει το δάκρυ η βροχή
και στο αντίο που θα πούμε
το δάκρυ που θα τρέχει να μη δει.
Μα τι κρύβομαι,
τι κρύβομαι θεέ μου αφού.
Ρίγος με πιάνει, ρίγος,
ρίγος το αισθάνομαι,
στη σκέψη πως θα φύγεις
ζαλίζομαι και χάνομαι.
Να είναι σκοτάδι εκεί που θα με αφήσει
για να μη δει το χέρι το δάκρυ να σκουπίζει,
να βρω ένα τρόπο δυνατή να δείξω
πως δε με νοιάζει που θα φύγει ν’ αποδείξω.
Μα τι κρύβομαι,
τι κρύβομαι θεέ μου αφού.
Ρίγος με πιάνει, ρίγος,
ρίγος το αισθάνομαι,
στη σκέψη πως θα φύγεις
ζαλίζομαι και χάνομαι.