Νόμιζα πως θα μπορούσα
να σε κλειδώσω μες στο χθες,
νόμιζα πως θα μπορούσα
να γιατρέψω τις πληγές.
Μα πάνε χειμώνες και καλοκαίρια,
πάνε χρόνια κι ακόμα μέσα μου καις,
μέσα μου καις.
Ψυχολογία ώρα μηδέν
αφού εγώ ακόμα δεν μπορώ
απ’ το μυαλό μου να σε σβήσω.
Ψυχολογία ώρα μηδέν
αφού εγώ ακόμα δεν μπορώ
μακριά σου με τίποτα να συνηθίσω.
Νόμιζα πως θα περνούσες
σαν μια μπόρα ξαφνική,
εφιάλτης μες στη νύχτα
που θα ξυπνούσα το πρωί.
Μα πάνε χειμώνες και καλοκαίρια,
πάνε χρόνια κι ακόμα μέσα μου καις,
μέσα μου καις.
Ψυχολογία ώρα μηδέν
αφού εγώ ακόμα δεν μπορώ
απ’ το μυαλό μου να σε σβήσω.
Ψυχολογία ώρα μηδέν
αφού εγώ ακόμα δεν μπορώ
μακριά σου με τίποτα να συνηθίσω.