Στην κάψα του μεσημεριού
μικρο, γυμνό κοχύλι
στα στήθια γέρνω τ’ αγοριού
με τα γραμμένα χείλη
Ρούχο τον ίσκιο σου φορώ
στο λίβα στο μελτέμι
και το κορμί μου τρέμει
στα χέρια σου σαν φάρο
σαν φάρο μες στο νερό
Διψάει η πέτρα για νερό
και το κορμί για χάδι
στερνούλι γίνε μου ακριβό
να γίνω εγώ το υφάδι
Ρούχο τον ίσκιο σου φορώ
στο λίβα στο μελτέμι
και το κορμί μου τρέμει
στα χέρια σου σαν φάρο
σαν φάρο μες στο νερό
στα χέρια σου σαν φάρο
σαν φάρο μες στο νερό