Τι περιμένω, γιατί ξεχάστηκα εδώ?
Μοιάζω με τρένο σταματημένο σε σταθμό
Καταλαβαίνω πως επιμένω σ’ ένα όνειρο τρελό
Μ’ εγκαταλείπει η λογική μα το παλεύω
Για μια δικιά σου επιστροφή, γι’ αυτό δεν φεύγω
Μια πιθανότητα μικρή, μα έμεινα με αυτή
Άραγε που να ‘σαι
Ποιος σε κάνει τώρα να γελάς?
Που και που θυμάσαι η αντέχεις κι όλα τα ξεχνάς?
Πες μου τι φοβάσαι
Και γι’ αυτό που ζήσαμε ποτέ σου δεν μιλάς
Άραγε που να ‘σαι
Είσαι μακριά μου ασφαλής?
Που και που θυμάσαι, νιώθεις την ανάγκη να με δεις?
Άραγε φοβάσαι,
Πως αυτό που ζήσαμε δεν θα το ξαναβρείς?
Τι περιμένω, γιατί ξεχάστηκα εδώ?
Φυλακισμένο το σώμα μου και το μυαλό
Μα καταφέρνω στο τεντωμένο μου σκοινί ν’ ακροβατώ
Για μια δικιά σου επιστροφή, γι’ αυτό δεν φεύγω
Σαν πιθανότητα μικρή, μα το παλεύω
Τι να που πει κι η λογική?
Δεν σ’ αγαπώ με αυτή
Άραγε που να ‘σαι
Ποιος σε κάνει τώρα να γελάς?
Που και που θυμάσαι η αντέχεις κι όλα τα ξεχνάς?
Πες μου τι φοβάσαι
Και γι’ αυτό που ζήσαμε ποτέ σου δεν μιλάς
Άραγε που να ‘σαι
Είσαι μακριά μου ασφαλής?
Που και που θυμάσαι, νιώθεις την ανάγκη να με δεις?
Άραγε φοβάσαι,
Πως αυτό που ζήσαμε δεν θα το ξαναβρείς?