Μόλις βραδιάζει σε ψάχνω,
σε ψάχνω γιατί σε θέλω κοντά μου,
σε θέλω, σε θέλω κοντά μου,
μα μόλις χαράζει δε θέλω,
δε θέλω να σε δω μπροστά μου,
δε θέλω να σε δω μπροστά μου.
Κι αν, διχασμένη προσωπικότητα,
μ’ έχει κάνει αυτή η εκκρεμότητα,
κάνε εσύ το πρώτο βήμα
για να ξανάβρω τη χαμένη μου ταυτότητα,
με την καρδιά και το μυαλό που έχω εγώ,
θα χαθούνε και είναι κρίμα.
Μόλις νυχτώνει μου λείπεις,
μου λείπεις πολύ και θέλω να είμαι,
θέλω να είμαι κοντά σου,
σαν ξημερώνει δε θέλω,
δε θέλω ν’ ακούσω ούτε τ’ όνομά σου,
δε θέλω ν’ ακούσω τ’ όνομά σου.
Κι αν, διχασμένη προσωπικότητα,
μ’ έχει κάνει αυτή η εκκρεμότητα,
κάνε εσύ το πρώτο βήμα
για να ξανάβρω τη χαμένη μου ταυτότητα,
με την καρδιά και το μυαλό που έχω εγώ,
θα χαθούνε και είναι, είναι κρίμα.