Ένα φιλί που έμεινε στη μέση
τη Κυριακή στην άδεια σου τη θέση
το άρωμα σου, τα πράγματα σου
με κυνηγούν κι εγώ έχω πέσει.
Είναι σκληρό να είμαι μακριά σου
να μην μπορώ να ζω τα χρώματα σου,
να βλέπω γκρίζο, να μην σ’ αγγίζω
να μην αξίζω μια επιστροφή.
Δοκιμασία,
τα χθεσινά σου σ’ αγαπώ κι η απουσία,
τα βήματα μου στο κενό κι η προδοσία,
ρούχα που ξέχασες εδώ, δοκιμασία.
Δοκιμασία,
να μαρτυράει πως ξυπνάς στη φαντασία,
να μη ξεχνάς, να μη μετράς καμιά θυσία
και χέρι άλλο να κρατάς, δοκιμασία.
Βράδυ πρωί στο κέντρο κάποιας δίνης
την ενοχή που έχω μεγενθύνεις,
μου έχεις λείψει, με λιώνει η θλίψη
μου είχες πει εδώ πως θα μείνεις.
Είναι σκληρό το τίμημα του πόνου
και πιο σκληρό σε χτύπο τηλεφώνου,
να νιώθω ζάλη, να βλέπω πάλι
πως στη οθόνη δεν είσαι εσύ.
Δοκιμασία,
τα χθεσινά σου σ’ αγαπώ κι η απουσία,
τα βήματα μου στο κενό κι η προδοσία,
ρούχα που ξέχασες εδώ, δοκιμασία.
Δοκιμασία,
να μαρτυράει πως ξυπνάς στη φαντασία,
να μη ξεχνάς, να μη μετράς καμιά θυσία
και χέρι άλλο να κρατάς, δοκιμασία.