Στα μαγικά ταξίδια μου
Στου έρωτα τα ταξίμια μου
Σαν την ανατολή του νότου τη πνοή
Φως και πηγή σε μια μαύρη γη
Για τη ζωή μου ίσως αφορμή
Είσαι καρδιά μου εσύ
ο ήλιος στη βροχή
Μες στην καρδιά μου εσύ
Ο ήλιος στη βροχή η ίδια μου η ζωή
Και σε ζητώ σ’ ακολουθώ
Από τη γη στον ουρανό
Μου λείπεις και πονώ
Να `ξερες τι περνώ
Και σου φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
Γύρισε πίσω σε παρακαλώ
Και μη ζητάς μη θες άλλες υπερβολές
Έχω εξαντλήσει πια τις όποιες αντοχές
Μετρώντας τις πληγές
Σαν τους διαβάτες σ’ ένα στενό
Ψυχές που ψάχνουν για αρχηγό
Νιώθω καρδιά μου εγώ
Στον κόσμο ένα κενό
Κι απ’ το μηδέν μες στην πόλη αυτή
Σαν πειρασμός και κλεμμένη ευχή
Προβάλλεις την αυγή στην θύμησή μου εσύ
Προβάλλεις την αυγή και μου μιλάς εσύ
Γλυκιά μου ενοχή