Πικρό ποτήρι ο χωρισμός
κι η μοναξιά φαρμάκι,
τα πίνω μόνος κι έρημος
μέσα στο ταβερνάκι.
Απ’ τον καιρό που έφυγες
μέσ’ απ’ την αγκαλιά μου,
εγέρασα κι ασπρίσανε
τα μαύρα τα μαλλιά μου.
Του χωρισμένου τη ζωή
όποιος την ξέρει μόνο,
αυτός θα νιώσει μοναχά
και το δικό μου πόνο.