Χάιδω μ’.
Εξέφεξε η ανατολή,
κούνα Χάιδω μ' το παιδί.
Και πάει η Πούλια γιόμα,
σήκω κόρη από το στρώμα.
Πάν' τα πουλάκια στη βοσκή,
κούνα Χάιδω μ' το παιδί.
Κι οι όμορφες στο πλύμα,
κούνα το γιατί 'ναι κρίμα.
Πάω κι εγώ με την αυγή,
κούνα Χάιδω μ' το παιδί.
Το γρίβα να ποτίσω,
κούνα το και δε θ' αργήσω.
Βρίσκω μια κόρη λυγερή,
κούνα Χάιδω μ' το παιδί.
Σε μαρμαρένια βρύση,
κούνα το να μη ξυπνήσει.
Σκύβω της παίρνω το φιλί,
κούνα Χάιδω μ' το παιδί.
Της δίνω το μαντίλι,
κόκκινα γλυκά μου χείλη.