Και δουλειά δικιά μου
Και πολύ μαγκιά μου
Κι ας με τρώει χρόνια
Αυτός ο φόβος
Στου σχοινιού τη μέση
Κι όλοι λεν θα δέσει
Μα ποτέ δεν πέφτει
Αυτός ο Γιώργος
Σε ποτάμια θολά σκοτεινά
Αυτός ο Γιώργος
Τυραννιέται γεννιέται ξανά
Αυτός ο Γιώργος
Κι όσα φέρνει ο χρόνος
Τα σηκώνει μόνος
Κι αρχινά