Πάρε το δρόμο το στενό,
στενό και δε σε βγάζει,
το μονοπάτι σκοτεινό,
το δέρνει αγιάζι.
Πάρε το δρόμο να με βρεις,
το δρόμο σου έχουν ζώσει,
σε καρτερούσα από νωρίς
κι έχει νυχτώσει.
Έλα να πιούμε ένα κρασί
και σου `χω φυλαγμένα
συγχώριο και μνημόσυνο
στα περασμένα.
Μπρούσκο να πιεις της λησμονιάς,
στο βράχο να στεριώσεις,
το αμπέλι της κληρονομιάς
να ξεριζώσεις.