Φεγγάρι μου χρυσό φλουρί
στης νύφης το γιορντάνι
απόψε τα μεσάνυχτα
τα ουράνια είν’ ορθάνοιχτα
κι ο χάρος θα πεθάνει.
Απόψε σκύβει ο ουρανός
στης νιόνυφης το στρώμα
η γης ρουφά χρυσή βροχή
και σμίγει μέλι και κρασί
μεσ’ του γαμπρού το στόμα.
Λάμπει το ρόδι στην αυλή
στη σκάφη το ζυμάρι
και περπατούν λεβέντικα
η νύφη πετροπέρδικα
αητός το παλληκάρι.