Καρδιά μου ποιος τη πόρτα σου χτυπά
χτυπάει και εσύ δε βγαίνεις
Ηρθ’ η χαρά κοντά σου μια βραδιά
και εσύ δε κατεβαίνεις
Τι να την κάνω τη χαρά
χαράς τον που την έχει
Να τη σηκώσω στα βουνά
στο κρύο δεν αντέχει,
στο σπιτικό μου είναι στενά
και μέσα μου όλο βρέχει
Την στόλισα στεφάνι στα μαλλιά
και πάω να τραγουδήσω,
μα ο στεναγμός μου πνίγει τη μιλιά
και όλο γυρίζω πίσω
Τι να την κάνω τη χαρά
χαράς τον που την έχει
Να τη σηκώσω στα βουνά
στο κρύο δεν αντέχει,
στο σπιτικό μου είναι στενά
και μέσα μου όλο βρέχει