Τι ώρα να ‘ναι, τι χώρα, τι σταθμός
πλώρη ξανά θα βάλουμε σαν της βροχής τις στάλες.
Ρέμα που το τραγούδι μας το λένε τα χαλίκια
ρέμα που το τραγούδι μας όλο κυλά.
Μας φέρνει εδώ μας πάει αλλού
και πάλι αλλού μας σέρνει ο αέρας.
Μας παίρνει ο χείμαρρος μακριά
στη θάλασσα μας βγάνει
κι αχλύ που λούζει τα νησιά τα άγονα, τα πλοία.
Έτσι μας έκανε κι εμάς το καλοκαίρι ο ήλιος
το σύννεφο μας παίρνει το φθινόπωρο.
Μας φέρνει εδώ μας πάει αλλού
και πάλι αλλού μας σέρνει ο αέρας.