Aan de afgrond staan de mooiste bloemen
Op het randje groeit het groenste gras
Bij het vuur is waar je mij zal vinden
Als het spannend wordt dan leef ik pas
In de orde zoek ik naar de chaos
In de stilte zoek ik naar de storm
Uit de dalen ren ik naar de toppen
En weer terug, want zo blijf ik in vorm
Kan balans pas vinden zonder evenwicht
Ik zet m'n stappen met m'n ogen dicht
Ben vaak gevallen, stootte vaak m'n hoofd
Maar blijf geloven waar ik in geloof
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
Iets voelt pas echt goed naast een grote fout
De ergste hitte voel je na de kou
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
Zonder donker zou ik licht niet kennen
Of in elk geval het licht niet zien
Door na stilstaan extra hard te rennen
Kom ik zelfs nog eerder aan misschien
Kan balans pas vinden zonder evenwicht
Ik zet m'n stappen met m'n ogen dicht
Ben waanzinnig vaak gevallen, stootte vaak m'n hoofd
Maar blijf geloven waar ik altijd in geloof
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
Iets voelt pas echt goed naast een grote fout
De ergste hitte voel je na de kou
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
Kan balans pas vinden zonder evenwicht
Ik zet m'n stappen met m'n ogen dicht
Ben waanzinnig vaak gevallen, stootte vaak m'n hoofd
Maar blijf geloven
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
Iets voelt pas echt goed naast een grote fout
De ergste hitte voel je na de kou
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt
De ergste hitte voel je na de kou
Wit is pas wit als je er zwart naast houdt