Απ’ τη πίσω σκάλα παίζαμε φευγάλα
ήμουν πάντα σύντροφος δικός σου.
Αχ και να μπορούσα να πνίγω
μες τους καταρράκτες των μαλλιών σου.
Πάντα στο σχολείο δίπλα στο θρανίο
και το βλέμμα μου ρωτάει το δικό σου
Αχ και να μπορούσα να πνίγω
μες τους καταρράκτες των μαλλιών σου.
Κλείσαν τα βιβλία πάνε τα αστεία
ποιον να έχεις τώρα στο μυαλό σου.
Αχ και να μπορούσα να πνίγω
μες τους καταρράκτες των μαλλιών σου.