Έχεις τέχνη στην αγάπη
και πετάς σαν αετός,
κι όποια σ’ αγαπήσει δίνει
και δεν παίρνει δυστυχώς.
Είν’ η αγκαλιά σου, είναι φυλακή
με χρυσόβεργες ντυμένη.
Κι όποια πέσει μέσα, μέσα και πιαστεί,
μαύρη μοίρα που την περιμένει.
Δίνεις λίγα στην αγάπη
και ζητάς πάρα πολλά.
Είναι άσταστη η καρδιά σου
που πλανεύει και ξεχνά.
Είν’ η αγκαλιά σου, είναι φυλακή
με χρυσόβεργες ντυμένη.
Κι όποια πέσει μέσα, μέσα και πιαστεί,
μαύρη μοίρα που την περιμένει.