Τα μάτια σου, τα χέρια σου,
τ’ αστέρια, τα μαχαίρια σου
χιλιοτραγουδισμένα και χιλιοειπωμένα
Το αίμα σου, οι αγώνες σου,
τα χείλια κι οι αγκώνες σου
χιλιοτραγουδισμένα και χιλιοειπωμένα
Όμως γι’ αυτή τη μαύρη τρύπα στο διάστημα
στο διάστημα ανάμεσα στα πόδια σου
δεν τραγουδάει κανένας
Γι’ αυτό το άβατο βουνό της Αφροδίτης
που θέλει να `σαι ορειβάτης να `σαι δύτης
δεν τραγουδάει κανένας
Για τις φωτιές και τις εκρήξεις του
για τις συσπάσεις τις εκκρίσεις του
δεν τραγουδάει κανένας, άκου λοιπόν εμένα
Το βουνό δεν είναι γλάστρα
είναι ο ουρανός με τ’ άστρα
το βουνό είναι βενζίνη
φάρος που αναβοσβήνει
Το βουνό είναι πηγάδι
σε παράδεισου λιβάδι
το βουνό σέρνει καράβι
που σε κουβαλάει στον `Αδη