Της πίκρας μου ξεχείλισε,
γέμισε το ποτήρι,
( γέμισε το ποτήρι ),
μια μέρα δεν ανάσανα
κι αράδα πίνω βάσανα
κι αράδα πίνω βάσανα
και λύπες ξεροσφύρι
( και λύπες ξεροσφύρι ).
Αχ, ουρανέ, πατέρα μου
και γης, γλυκιά μανούλα μου,
γιατρεύτε, γιατρεύτε την καρδούλα μου,
γιατρεύτε, γιατρεύτε την καρδούλα μου.
Οι πίκρες και τα βάσανα
μ’ έχουνε κάνει λιώμα,
( μ’ έχουνε κάνει λιώμα ),
κανείς δε με πονά, κανείς,
φίλοι, γνωστοί και συγγενείς,
φίλοι, γνωστοί και συγγενείς,
ούτε κι εσύ ακόμα,
( ούτε κι εσύ ακόμα ).
Αχ, ουρανέ, πατέρα μου
και γης, γλυκιά μανούλα μου,
γιατρεύτε, γιατρεύτε την καρδούλα μου,
γιατρεύτε, γιατρεύτε την καρδούλα μου.