Χρόνια σε περίμενα να’ρθείς
γυρνούσα σε σταθμούς και σε λιμάνια
Άναβα κερί για να φανείς
στα τρένα σε ζητούσα στα καράβια
Στο δικό μου σταθμό αν κατεβείς
άλλο τρένο να φύγεις δε θα βρεις
με λουλούδια θα στρώσω τις γραμμές
με τραγούδια χωρίς αναπνοές
Στο δικό μου σταθμό αν κατεβείς
ξαπλωμένο στις ράγες θα με βρεις
στο δικό σου βαγόνι θα πιαστώ
στης καρδιάς σου το τούνελ μη χαθώ
να μη χαθώ...
Πέρασε καιρός μα μη ντραπείς
να μπεις σαν χελιδόνι στη φωλιά μου
Πάρε ένα φιλί να ζεσταθείς
στην άλλη στάση είναι η αγκαλιά μου