Χιλιάδες πόνοι με βασανίζουν
με τραυματίζουν μέσ’ στην ψυχή
κι αναρωτιέμαι πόσο θα αντέξω
εγώ όμως φταίω, όχι εσύ.
Σου έχω δείξει αδυναμία
ίσως δεν έπρεπε να σ’ αγαπώ,
να ζω κοντά σου με ειρωνεία
να σε λατρεύω και να πονώ.
Τα δυο σου χείλη στάζουνε μέλι
και η ματιά σου είναι γλυκιά,
μα στα φιλιά σου κρύβεις φαρμάκι
και με πικραίνεις σκληρή καρδιά.
Σου έχω δείξει αδυναμία
ίσως δεν έπρεπε να σ’ αγαπώ,
να ζω κοντά σου με ειρωνεία
να σε λατρεύω και να πονώ.