Γιατί καρδιά μου πονάς
να βασανίζεσαι για κείνη.
Γιατί και μένα δε ρωτάς
και παίρνεις μόνη σου ευθύνη.
Γιατί καρδιά μου πονάς
κι ακόμα να την αγαπάς.
Γιατί καρδιά μου πονάς
κι όλο εκείνη να ζητάς.
Συνήθεια σου έχει γίνει
κι αρρώστια η αγάπη εκείνη.
Φωτιά που καίει σαν καμίνι
πες μου με σένα τι θα γίνει.
Γιατί καρδιά μου πονάς
κι ακόμα να την αγαπάς.
Γιατί καρδιά μου πονάς
κι όλο εκείνη να ζητάς.
Γιατί καρδιά μου πονάς
με τόσο πάθος ν’ αγαπάς.
Γιατί καρδιά μου πονάς
και μένα να με τυραννάς.
Συνήθεια σου έχει γίνει
κι αρρώστια η αγάπη εκείνη.
Φωτιά που καίει σαν καμίνι
πες μου με σένα τι θα γίνει.
Γιατί καρδιά μου πονάς
κι ακόμα να την αγαπάς.
Γιατί καρδιά μου πονάς
κι όλο εκείνη να ζητάς.