Ένα βάσανο τα βράδια μου ραγίζει την καρδιά
η ποινή που μου `χεις βάλει όταν έφυγες μακριά
τόσα χρόνια κι ένα βράδυ μου `πες πως δε μ’ αγαπάς
και πως δε θα μείνεις άλλο τη ζωή σου να πετάς
Ένα βάσανο τα βράδια μου ραγίζει την καρδιά
γιατί κάνεις πως δεν ξέρεις όσα ζήσαμε αγκαλιά
κι έτσι μου `χεις κάνει δώρο τη χειρότερη ποινή
ένας άνθρωπος στον κόσμο που δεν έχει αγαπηθεί
Με τις νότες της καρδιάς μου θα χορέψω ζεμπεκιά
μήπως μέσα στο σκοτάδι γίνει φως κι έρθεις ξανά
λίγο για να μου ζεστάνεις τη φτωχή μου αγκαλιά
που `ναι μόνη παγωμένη μες στη σκοτεινή νυχτιά
Με τις νότες της καρδιάς μου θα χορέψω ζεμπεκιά
μήπως μέσα στο σκοτάδι γίνει φως κι έρθεις ξανά
κι έτσι να μου δώσεις χάρη στη χειρότερη ποινή
ένας άνθρωπος στον κόσμο που δεν έχει αγαπηθεί