Εκείνο που θυμάμαι πιο πολύ
στα μάτια σου να λάμπει ένα φως
να ταξιδεύει σαν ανήλικος θεός
στο πρόσωπό σου
Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
να μην ξεχάσεις την δική μας επαφή
τώρα που βρήκες σε μιαν άλλη διαδρομή
τον εαυτό σου
Μα είσαι εδώ πάντα εδώ
απ’ όλα τα χαμόγελα εσύ πιο φωτεινό
Όπου κι αν πάω
κάθε μέρα πιο πολύ θα σ’ αγαπάω
και την ελπίδα που ξυπνάει στην καρδιά μου σου χρωστάω
όπου κι αν πάω
Όπου κι αν πάω
τον ήλιο μες τα μάτια θα κοιτάω
ο ουρανός θα χει για μας την ίδια θέα
και θα ναι πάντα το χαμόγελό σου εκεί Αντρέα
Εκείνα που δεν πρόλαβες να πεις
τώρα κοιμούνται σε μια διάφανη σιωπή
στο μαξιλάρι σου κεντάω μιαν ευχή
να μην φοβάσαι
Εκείνα που δεν πρόλαβες να δεις
τώρα θα γίνουν εικόνα μαγική
ένα τραγούδι που θα μοιάζει προσευχή
να με θυμάσαι
Μα είσαι εδώ πάντα εδώ
απ’ όλα τα χαμόγελα εσύ πιο φωτεινό
Όπου κι αν πάω
κάθε μέρα πιο πολύ θα σ’ αγαπάω
και την ελπίδα που ξυπνάει στην καρδιά μου σου χρωστάω
όπου κι αν πάω
Όπου κι αν πάω
τον ήλιο μες τα μάτια θα κοιτάω
ο ουρανός θα χει για μας την ίδια θέα
και θα ναι πάντα το χαμόγελό σου εκεί Αντρέα