Επίστεψα εις τα λόγια σου
κι έκαψα την καρδιά μου
και δεν μπορώ να ξαναβρώ
ξανά τα λογικά μου.
Νύχτα μεσ’ στο σκοτάδι σου
κρύβω τη συμφορά μου,
τον πόνο έχω σύντροφο
κι έχασα την χαρά μου.
Όποιος τη νύχτα περπατεί
κατέχει τι γυρεύει
κι όσοι πονούν αληθινά
η μέρα τσι παιδεύει.