Γι’αυτή μη μου μιλάτε πια
είναι πληγή ζεστή ακόμα
φταίει η καρδιά που δε γερνά
ενώ μαραίνεται το σώμα.
Μου τη θυμήσατε γιατί
τα περασμένα δεν ξεχνιούνται
δεν είναι ζωή για μένα αυτή
τα όνειρα δεν λησμονιούνται.
Γιατί η ζωή να μην είν’περιβόλι
γιατί στη ζωή να μη χαίρονται όλοι
γιατί η ζωή λουλουδένιο στρατί
γιατί να μην είναι γιατί;
Γιατί οι καρδιές να μην ζούν μονιασμένες
και οι λίγες χαρές πιο σωστά μοιρασμένες
γιατί η ζωή λουλουδένιο στρατί
γιατί να μην είναι γιατί;