Απόψε που τα χάλασα
και τα `καν’ όλα θάλασσα,
φταίει λιγάκι το κρασί
μα πιο πολύ τα φταις εσύ.
Εσένα αχ, εσένανε
σου χρειαζόταν ξύλο
να μάθεις για να σέβεσαι
τον άνθρωπό σου λίγο.
Απόψε που με κέρασες
φαρμάκι και με γέλασες,
αν σ’ είχα από καμιά μεριά
θα σου `ριχνα μια μαχαιριά.
Εσένα σου χρειάζεται
ένα γερό μπερντάκι,
να μάθεις να με σέβεσαι
κι εμένανε λιγάκι.
Απόψε που εσούρωσα,
που μ’ έκανες και φούντωσα,
αν ήξερα πού κρύβεσαι
θα σ’ έκανα να σκίζεσαι.
Εσένα αχ, εσένανε
σου χρειαζόταν ξύλο
να μάθεις για να σέβεσαι
τον άνθρωπό σου λίγο.