Έρχεται βροχή
κι αν μελαγχόλησα
δεν φταίει ο καιρός ούτε το κρύο
Νιώθω να πνίγομαι
συγγνώμη που δεν μπόρεσα
μα ο έρωτας γεννήθηκε για δύο
Κι αν διάλεξες απότομα
και τράβηξες τον δρόμο σου
εγώ δε θα σου πω «καλό ταξίδι»
κι ας φαίνεται μικρόψυχο
θα χαίρομαι στον πόνο του
όταν μια μέρα κι απ’ αυτόν θα φύγεις
Θα ’τανε ψέμα άμα σου έλεγα
«εντάξει, δε με πείραξε»,
άμα δε σου έδειχνα πως πήγα να τρελαθώ
μα όταν σε είδα να βουρκώνεις
ο πόνος πίσω γύρισε
κι έπρεπε να συνηθίσω να πονώ κι εγώ
Έρχεται βροχή
κι αν μελαγχόλησα
δεν φταίει ο καιρός ούτε το κρύο
Νιώθω να πνίγομαι
συγγνώμη που δεν μπόρεσα
μα ο έρωτας γεννήθηκε για δύο