Keyfim yok sıkıldım sıkıntı damarlarımda
Beynim boş tıkıldım içinde yalanlarınla
İyiydim çok kırıldı benim de kanatlarım bak
Dünya bataklığında
Bi uçurumun ucundayım umut ediyorum
Nefretim ittikçe beni geri tepiyodum
Yazdığım şiirleri alıp kayıt ediyorum
Biliyorum ben bana biraz ayıp ediyorum
Peki geçen zaman bi an bile geri geliyo mu
Kendimle konuştukça deli deniyodu
Ama deniyorum derindeyim bataklığın
İnsanlar yalanlar için sana da yemin ediyo mu
Tüm zararım kendime
Bırak kendi halime
Vurdukça daha dibe
Kül bıraktı yangın
Ben kaç kere yandım
Üfle uçsun sahile
Vicdan istemez ispat daha derine batır sızlat
Beynin hep konuşur seninle yalnızken susmaz
Çöz ellerimi susma acı son ses kısma
Küçükken sevmezdim yıkanmayı ama şimdi gözlerim hep ıslak
Keyfim yok sıkıldım sıkıntı damarlarımda
Beynim boş tıkıldım içinde yalanlarınla
İyiydim çok kırıldı benim de kanatlarım bak
Dünya bataklığında
Çıkamam etkisindeyim bu gördüğüm
Ve çözmek istedikçe de kördüğümüm
Elimle gömdüğüm ruhuma dua ederken
İnsanlar bilmiyo öldüğümü
Çatlar bu kafam atlar bi camdan
Ağlarsa arkamdan aptal suratlar
Çarpar duvarlara çatlak dudaklar
Canlanmak isterken candan çıkan var
Tutuş ve kısık bi nefesle tut
İçinde hevesle bi ses durur
Kendini haksız bi sebeple vur
Gereksiz gerekçe gerek bulur
Yenildim çok (yenildim yenildim) denedim yok (denedim denedim)
Elimde değil (elimde değil) böyle bi son (böyle bi böyle bi)
Görüntüler bulanık ben seçemiyorum
Eceli kucakladım ama senden geçemiyorum
Gecenin bi yarısı gelir aklıma deli sorular
Sanki kendi mezarımı eşeliyorum
Gündüzler firari her anım gecemi yorar
Unutmak istediğimi heceliyolar
İyi olmayı denemiyo Tan
Sonunda bütün iyi niyetimi beceriyolar
Keyfim yok sıkıldım sıkıntı damarlarımda
Beynim boş tıkıldım içinde yalanlarınla
İyiydim çok kırıldı benim de kanatlarım bak
Dünya bataklığında