Όταν σε βλέπω, αρχίζω τρέχω
να σε προφτάσω γιατί πάντα χάνεσαι
Δεν έχεις μέσα, κι όλο πιο μέσα
από την πόρτα σου γλιστράς και κρύβεσαι
Όμως, καλή μου, η υπομονή μου
έχει αρχίσει να μικραίνει ξαφνικά
κι αν δε προλάβεις, να καταλάβεις
πως λίγο ακόμα κι έγινα καπνός μετά
Και θα φύγω, θα φύγω, θα φύγω
τα πανιά μου θα αρχίζω να ανοίγω
Και θα φύγω, θα φύγω, θα φύγω
σε λίγο, σε λίγο, σε λίγο
Σε έχω ζαλίσει μα βρες μια λύση
γιατί άλλο πια να περιμένω δεν μπορώ
σε κυνηγάω μα δε κολλάω
να σου την κάνω, κι άλλη αγκαλιά να βρω
Για σένα, χαρτί καμμένο
και το "περίμενε" να ξέρεις μ’ ενοχλεί
και ήρθε η ώρα, ποτέ ή τώρα
να πεις αν θα `μαστε μαζί εγώ κι εσύ