Με πήρε το ξημέρωμα στους δρόμους
να σκέφτομαι και να παραμιλώ
καρδούλα πώς άντεξες τους πόνους
που μ’ έχουν καταντήσει πια τρελό
Μια λέξη απ’ το στόμα μου δε βγαίνει
γιατί έφυγε και τούτη η βραδιά
λες και την καταδίκη μου να φέρει
η μέρα που `ρχεται μες στην καρδιά
Με πήρε το ξημέρωμα στους δρόμους
ανθρώπινο κουρέλι τριγυρνώ
καρδούλα μου πώς άντεξες τους πόνους
με τις φουρτούνες τούτες που περνώ