Πέντε δεκάρες το ψωμί
δεν περισσεύει υπομονή
πίκρα κομπόδεμα κρατώ
το `χω στα στήθια φυλαχτό.
Πλέκεις κορδέλα στα μαλλιά
μάγια σου δένουν τη μιλιά
φορώ γαρούφαλο στ’ αυτί
καημός και πώς να σου κρυφτεί.
Βάλε στη γέφυρα φωτιά
και πες στη μάνα σου «έχε γεια»
ο δρόμος φέρνει ανήφορο
διψάν οι βρύσες για νερό.
Κουράστηκες να καρτερείς
φίλε μου αγάντα όσο μπορείς
βάθυνε γύρω η σκοτεινιά
χαθήκαμε στην ερημιά.