Δε ρώτησες τόσον καιρό για μένα
και τώρα αναζητάς τα περασμένα.
Ο, τι και να πεις, ό,τι και να πω,
δεν κατάλαβες ποτέ πως σ’ αγαπώ,
μέσα στην καρδιά, έχω φυλαχτό
τα φτερά του ερωτά μας τσακισμένα.
Τι ψυχή βαριά θα παραδώσεις
όταν έρθει η ώρα να πληρώσεις
μια ζωή χαμένη μες το κρίμα
στην αγάπη μας εσύ θα `σαι το θύμα.
Με δυο αγάπες πας να τα βολέψεις
και σε θολά νερά πας να ψαρέψεις.
Ό,τι κι αν μου πεις, θα `χω να σου πω
πως το μέσο δεν αγιάζει το σκοπό.
Έλα να με βρεις, θα σε καρτερώ
της ζωής μας τα κουρέλια να μαζέψεις.
Τι ψυχη βαριά θα παραδώσεις...
Στο ίδιο γάντι δε χωρούν δυο χέρια
χωρίς αγάπη σβήνουνε τ’ αστέρια.
Ό,τι κι αν μου πεις, θα `χω να σου πω
πως δεν έπαψα ποτέ να σ’ αγαπώ
έλα να με βρεις θα `μαι πάντα εδώ
να βρεθούμε δυο χαμένα περιστέρια.