Μια μελαχρινή κοπέλα, μια μελαχρινή κοπέλα,
μια μελαχρινή κοπέλα, όλο νιάτα κι όλο τρέλα,
μ’ έκανε να τη ζηλεύω κι έρωτα να της γυρεύω
κι έρωτα να της γυρεύω, μ’ έκανε να τη ζηλεύω.
Δεν περνούνε δέκα μέρες, δεν περνούνε δέκα μέρες,
δεν περνούνε δέκα μέρες και φοράμε και τις βέρες,
εγώ την αρραβωνιάζω κι όλο τη γλυκοκοιτάζω
κι όλο τη γλυκοκοιτάζω, εγώ την αρραβωνιάζω.
Ξημερώνει και βραδιάζει, ξημερώνει και βραδιάζει,
ξημερώνει και βραδιάζει και την παντρειά κοιτάζει,
άλλο πια δε συλλογιέται κι όλο μου παραπονιέται.
κι όλο μου παραπονιέται, άλλο πια δε συλλογιέται.
Με μαλώνει, με γκρινιάζει, με μαλώνει, με γκρινιάζει,
με μαλώνει, με γκρινιάζει, σε κακό μπελά με βάζει,
δεν ταιριάζουμε της λέω, να χωρίσουμε και φεύγω,
να χωρίσουμε και φεύγω, δεν ταιριάζουμε της λέω.