Μέσα στον κόσμο που γυρνώ, με δέρνει ένα μεράκι,
ένα κουκλί μελαχρινό με πότισε φαρμάκι,
ένα κουκλί μελαχρινό με πότισε φαρμάκι.
Μαριώ μου σου τ’ορκίζομαι, το αίμα μου θα χύσω,
θα κάνω πέτρα την καρδιά, ως ότου σ’αποκτήσω,
θα κάνω πέτρα την καρδιά, ως ότου σ’αποκτήσω.
Κι έτσι θα μάθεις στο έξης, μαζί μου να γυρίζεις,
καμάρι θα ‘σαι του ντουνιά, ποτέ δε θα δακρύζεις,
καμάρι θα ‘σαι του ντουνιά, ποτέ δε θα δακρύζεις.