Ήρθες να μ’ αναστατώσεις,
ήρθες απ’ το πουθενά,
εξηγήσεις να μου δώσεις
για ό,τι με πονά.
Μου θυμίζεις κάποια βράδια
που περνούσα μ’ αγκαλιά.
Μα εγώ μόνο σημάδια
έχω στην καρδιά...
Δε θυμάμαι τ’ όνομά σου,
δε θυμάμαι κι όσα λες.
Όσα μου θυμίζεις μοιάζουν
ψέματα κι υπερβολές.
Και δε θέλω να πιστέψω
ότι ζήσαμε μαζί,
κι ούτε θέλω να επιστρέψω
σε μια ψεύτικη ζωή.
Λες πως έχεις μετανιώσει,
θέλεις μια καινούρια αρχή.
Με ένα "αντίο" δεν τελειώνει
έτσι μια ζωή...
Μου μιλάς για αναμνήσεις
που ο χρόνος δε νικά.
Μα το χθες μου το μετράω
σε μηδενικά...