Αν είσαι φίλος με καρδιά
ρίξε την πρώτη μπαταριά
ρίξε το πρώτο βόλι
Να γίνω στάχτη και βοή
να ξεμπερδέψω απ’ τη ζωή
που με προδώσαν όλοι
Σ’ όλον τον κόσμο να το πεις
στην μάνα μου να μην το πεις
γιατί με καρτεράει
Ποτίζει τα βασιλικά
ζυμώνει δίπλες και γλυκά
και ψιλοτραγουδάει
Κι αν σε ρωτήσει πού `ναι ο γιος
που ήταν όλο της το βιος
πες της πως πάει στα ξένα
Να φέρει άστρα και πουλιά
και για τα άσπρα της μαλλιά
Μια ασημένια χτένα