Ένα μακό σου και μια ζακέτα
ένα cd σου με επιλογές
όλα τα μάζεψες μα αυτά ξέμειναν
σε περιμένουν όποτε θες.
Έγραψα δυο λόγια έγραψα
μια σελίδα στο τραπέζι
μα πριν έρθεις πάει τη πέταξα
δε μετράει το σ’ αγαπώ.
Πώς μπορείς να μου λες ότι όλα για πάντα τέλειωσαν
πώς μπορείς χωρίς εμένα ν’ ανοίγεις φτερά.
Μη ξεχνάς το αστέρι που κάποτε ήταν δικό μας
μη μιλάς, ας μη μιλήσει για λίγο η σιωπή.
Πώς μπορείς να μη μ’ αγαπάς.
Κι όπως περνάνε γρήγορα οι μέρες
ένα με κάνει να πονώ
έτσι όπως πάμε θα σε ξεχάσω
σιγά σιγά σε λησμονώ.
Έγραψα δυο λόγια έγραψα
μια σελίδα στο τραπέζι
μα πριν έρθεις πάει τη πέταξα
δε μετράει το σ’ αγαπώ.
Πώς μπορείς να μου λες ότι όλα για πάντα τέλειωσαν
πώς μπορείς χωρίς εμένα ν’ ανοίγεις φτερά.
Μη ξεχνάς το αστέρι που κάποτε ήταν δικό μας
μη μιλάς, ας μη μιλήσει για λίγο η σιωπή.
Πώς μπορείς να μη μ’ αγαπάς.