Είμαι γρανάζι
γυρίζω στον κόσμο που όλο αλλάζει,
σαν παιδί που χάθηκε στην πόλη και φωνάζει,
γρανάζι σαν το κανάλι που σε αηδιάζει,
σαν την κοινωνία που βάλεται και κοχλάζει,
κοίτα ο φίλος σου δίπλα είναι γρανάζι,
ο γείτονας γρανάζι γι'αυτό στραβά σε κοιτάζει,
ο ξένος ουρλιάζει και ο Χρυσαυγίτης σφάζει,
γιατί αντί για λάδι ρίχνουν αίμα στο γρανάζι,
θέλω να πω είσαι ένα δόντι στο γρανάζι,
γι'αυτό αυτό που λες έχει αρχίσει να με κουράζει,
όπως και αυτός ο κόσμος που τίποτα δεν το νοιάζει,
όπως κι η ανάμνηση της που αρχίζει να ξεθοριάζει,
γρανάζι είναι η σχέση μας νερό που βράζει,
μας νίκησε η εποχή και τώρα κάνει χάζι,
γι'αυτό στα λεωφορεία ο κόσμος αναστενάζει,
γιατί η ζωή κυλάει σε ρόδες και αίμα στάζει,
γρανάζι γνώρισα μια κοπέλα που σου μοιάζει,
μου είπε πε πως αγάπη μοιράζει και ρούχα βγάζει,
το νου σου να κάνεις πάντα αυτό που σε εκφράζει,
γιατί η πουτάνα δίπλα σου είναι κι αυτή γρανάζι.
Γιατί ο κόσμος σας έπαψε να με νοιάζει,
γιατί όλα γύρω γυρίζουνε το γρανάζι,
όπως και `κείνη η κοπέλα που σου μοιάζει,
έτσι και συ είσαι ένα δόντι στο γρανάζι.
Γιατί ο κόσμος σας έπαψε να με νοιάζει,
γιατί όλα γύρω γυρίζουνε το γρανάζι,
κι η ανάμνηση σου άρχισε να ξεθωριάζει,
γιατί ήσουν πάντα ένα δόντι μες το γρανάζι.
Και έτσι πάει και το γρανάζι συνεχώς γυρίζει,
γρανάζι και ο Ναζί που το κεφάλι του ξυρίζει,
γρανάζι σαν το χαμόγελο της που αφοπλίζει,
γρανάζι και το εγώ μου που γύρω μου τοίχος χτίζει,
όπως και ο λαός που όλο μαλακίες ψηφίζει,
γιατί κάθε λαός παίρνει αυτό που του αξίζει,
γιατί κάποτε ψήφιζες έναν να σε διορίζει,
και τώρα μου ψηφίζεις τον άλλον να σε δανείζει,
γιατί ο κόσμος γρανάζι είναι που γυρίζει,
γρανάζι κι η ανάγκη που έρχεται και σ'ορίζει,
γρανάζι είναι κι'αυτός που από μακριά σε βρίζει,
όμως μπροστά σου όσα λέει δεν τα υποστηρίζει,
είναι γρανάζι αλάδωτο που όλο τρίζει,
το πάθος του παιδιού που παλεύει να ξεχωρίζει,
κι αλήθεια δεν είναι η σειρήνα που φοβίζει,
μα το άδικο του μπάτσου που Δεκέμβρη σου θυμίζει,
γιατί έτρεχες από Εξάρχεια κρυβόσουν Γκύζη,
σε μια κοπέλα που πλέον λέει δε σε γνωρίζει,
γρανάζι είσαι κι εσύ και ότι σε χαρακτηρίζει,
γρανάζι είμαι και εγώ και όλος ο κόσμος που γυρίζει.
Γιατί ο κόσμος σας έπαψε να με νοιάζει,
γιατί όλα γύρω γυρίζουνε το γρανάζι,
όπως και `κείνη η κοπέλα που σου μοιάζει,
έτσι και συ είσαι ένα δόντι στο γρανάζι.
Γιατί ο κόσμος σας έπαψε να με νοιάζει,
γιατί όλα γύρω γυρίζουνε το γρανάζι,
κι η ανάμνηση σου άρχισε να ξεθωριάζει,
γιατί ήσουν πάντα ένα δόντι μες το γρανάζι.
Ημερολόγιο μηχανών. Ημέρα 92.
Αυτό που έγινε γράφτηκε στις σειρές του πενταγράμμου.
Νότα νότα με χτίσανε. Νιώσε.
Τα καμμένα λάστιχα θυμίζουν μυρωδιά από βινύλιο.
Θυμάσαι που σου φώναζα να τους προσέχεις γιατί στραβώνουν; Θυμάσαι;