Με παράξενο ύφος
Στων κεριών το ημίφως
Μ’ αγαπάς επιτέλους
Και παθαίνω ζημιά
Ως την ώρα του τέλους
Δε θα βγάλω μιλιά
Θα κρατώ λαφυράκι
Στο λαιμό σημαδάκι
Που μου κάνουν απόψε
Τα δικά σου φιλιά
Κράτησέ μου τη μεση
Τι ρωτάς αν μ’ αρέσει
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
σε θέλω πολύ
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
κρυφή μου πληγή
Τα υγρά σου ματάκια
Μαγικά καθρεφτάκια
Με κοιτάς κι ένα ρεύμα
Με χτυπάει παντού
Κάνε ’συ ένα νεύμα
Να μην πάω αλλού
Και θα σ’ έχω εικόνα
Στης ζωής το χειμώνα
Στο κορμί σου θα πέφτω
Με χαδάκια θεού
Κράτησέ μου τη μεση
Μη ρωτάς αν μ’ αρέσει
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
σε θέλω πολύ
Άλλο που δε θέλω
σε θέλω σε θέλω
άλλο που δε θέλω
κρυφή μου πληγή